Czym jest osteopatia czaszkowo – krzyżowa? Terapia czaszkowo – krzyżowa (craniosacral therapy) głównie oddziaływuje na autonomiczny układ nerwowy, regulując współpracę miedzy częścią współczulną, czyli układem odpowiedzialnym za reakcję walki i ucieczki oraz częścią przywspółczulną, odpowiadającą odpoczynkowi i regeneracji. Dotyczy również wyrównywania napięć w systemie opon mózgowo – rdzeniowych. Osteopatia czaszkowo – krzyżowa powstała w latach 30-stych XX wieku i za jej twórcę uznaje się Williama Garnera Sutherlanda.
Główną formą pracy z pacjentem w osteopatii czaszkowo – krzyżowej jest bardzo subtelny do- tyk, który uspokaja, wycisza, uwalnia od napięć oraz stymuluje układ nerwowy. Terapia czaszkowo – krzyżowa poprawia krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego, krążenie krwi w naczyniach i ukrwienie wszystkich narządów. Do podstawowych założeń terapii należy minimalny ruch kości czaszki, możliwy dzięki elastycznym szwom czaszkowym. Innym aspektem układu czaszkowo-krzyżowego jest mimowolny ruch kości krzyżowej między kośćmi miednicy, spowodowany przesuwaniem się płynu mózgowo-rdzeniowego i wzajemnymi napięciami w oponie twardej.
Warto przeczytać Kiedy warto udać się do fizjoterapeuty?
Czym jest układ czaszkowo – krzyżowy? Układ czaszkowo-krzyżowy to fizjologiczny system, w którego skład wchodzą opony mózgowe i rdzeniowe, struktury kostne (głównie kości czaszki i kość krzyżowa), które łączą się z oponami oraz elementy związane z produkcją i resorpcją płynu mózgowo-rdzeniowego. System czasz- kowo-krzyżowy tworzy swoiste, wewnętrzne środowisko rozwoju i prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, przede wszystkim mózgu i rdzenia kręgowego. Bardzo ważnym aspektem terapii jest praca z napięciem opony twardej, która wyściela czaszkę i kanał kręgowy.
Jakie są główne założenia osteopatii czaszkowo – krzyżowej?
Głównymi założeniami osteopatii czaszkowo krzyżowej są:
1. Własne ruchy mózgu i rdzenia kręgowego.
2. Krążenie płynu mózgowo – rdzeniowego.
3. Ruchomość membran wewnątrzczaszkowych i wewnątrzkanałowych.
4. Ruchomość kości czaszki.
5. Ruchomość kości krzyżowej pomiędzy talerzami biodrowymi.
Połączenie tych zasad doprowadziło do powstania określenia – Pierwotny Rytm Oddechowy .
Pierwotny Rytm Oddechowy
Pierwotny rytm oddechowy to nieodłączny, rytmiczny, automatyczny, wrodzony mechanizm, który przebiega w zdrowym organizmie w cyklach 10-12 razy na minutę.
Jakie są cele terapii czaszkowo – krzyżowej?
Terapia czaszkowo – krzyżowa ma za zadanie:
1. Przywrócenie prawidłowego, fizjologicznego obiegu płynu mózgowo – rdzeniowego w systemie czaszkowo – krzyżowym.
2. Przywrócenie ruchomości kości czaszki.
3. Poprawę funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Na układ nerwowy człowieka bardzo duży wpływ mają napięcia struktur łącznotkankowych, które znajdują się w głowie. Do struktur tych należą: sierp mózgu i
móżdżku, namiot móżdżku oraz przepona siodła tureckiego. Tkanki te przyczepione są do kości czaszki i oddziałują na siebie wzajemnie.
4. Znajdowanie restrykcji powięziowych i ich rozluźnianie.
5. Diagnostyka i terapia opony twardej. Opona twarda przyczepia się w okolicy otworu wielkiego kości potylicznej do kości krzyżowej, biegnąc w kanale kręgowym do drugiego segmentu kości krzyżowej.
Jakie są wskazania do stosowania terapii czaszkowo – krzyżowej?
Może cię zainteresować Czym jest osteopatia? – Kim jest osteopata?
Osteopatia czaszkowo-krzyżowa jest terapią całego organizmu nie tylko czaszki i kości krzyżowej. Dedykowana jest dla osób w każdym wieku od noworodków do osób najstarszych.
Wskazaniami do stosowania terapii są:
– bóle głowy i migreny,
– bóle kręgosłupa i pleców,
– bóle i zaburzenia menstruacji
– bóle bez konkretnych przyczyn – tak zwane dolegliwości psychosomatyczne,
– stan po zapaleniu opon mózgowych,
– nerwice,
– nadpobudliwość i nadruchliwość dzieci,
– zaburzenia koncentracji (także osób starszych), moczenie nocne dzieci,
– zaburzenia snu,
– zaburzenia trawienia,
– rozluźnienie miednicy jako przygotowanie do porodu,
– skoliozy i wady postawy,
– bóle stawów skroniowo-żuchwowych,
– zgrzytanie zębami w czasie snu,
– dzieci z trudnościami w uczeniu się oraz z cechami upośledzenia umysłowego,
– ciężkie porody, wady okołoporodowe i rozwojowe dzieci.